Baktım ne kadar çok olmuş yazmayalı. Eh dedim şuraya bir yazı koymalı artık. Ama dün gece yazmayı düşünüp aklımdan geçenler şimdi yok, demek o an yazmalı insan. Bekleyelim bakalım gelir herhalde. Bu arayı, günlerdir kafamı kurcalayan, beni sıkan, bir iki örnektir canım diyerek geçiştirmeye çalıştığım ama sonuçta çoğunluğa ulaşan bir davranış şekli hakkında yazarak doldurayım o zaman.
Yıllar sonra tekrar okumaya karar verip 2. Üniversite başvurusu yaptım. Devletimiz bir üniversite bitirene bu hakkı sınavsız olarak veriyor. Dedim neden olmasın, yıllar önce okumak istediğim bölüme en yakın konu tarih idi, onu seçtim.
Tüm bu aşağıda yazacaklarımı lütfen bilgisayar kullanmayı 2. çocuğunu doğurduktan sonra öğrenmiş olan birinin yaptığını aklınızdan çıkartmadan okuyun. Ben ne beraber üniversite okumaya yeltendiğim gençler gibi bilgisayar çağında doğdum, ne de annem babam oyalanayım diye elime telefon tutuşturdu. Teknolojiyi kullanmayı 30’umdan sonra öğrendim.
Eğer 2. Üniversite diye bir kurum varsa internetten araştırılabilir diye düşünerek Google Amca’ya sordum. Harika bir site, tüm sorulara cevap, bir başvuru kılavuzu, her şey elimin altında… Online başvuru dışında yapmam gereken hiçbir şey yok. Ödeme online yapılıyor, dersler online yüklü, sunumlar hazır. Hatta inanılmaz ama öğrenci belgesi bile öğrenci işlerine gidip o çok sevgili, işleri hemen halleden memurlarımızla muhatap olmayı gerektirmiyor. Online istiyor, online alıyorsun. Rüya gibi, bir öğrenci başka ne ister. Ders kitabı almana gerek yok, her şey sunum olarak önünde.
Tüm bunlara yeni neslimizin verdiği tepkiler nasıl dersiniz? Hani şu elinden telefonlarını düşürmeyen, her türlü sosyal medyayı takip eden, türlü numaraları bilen gençlik… Kayıt için kılavuzda yazılan her şeyi facebook gruplarında tekrar tekrar soranlar, basılı kitap bulmaya çalışanlar, kitabı boş verip çıkmış soruların peşine düşenler, yetmedi whatsapp gruplarına girmeye çalışanlar. Ya ne olur bir aç oku, araştır ki gerek bile yok hepsi önüne dökülüyor, bir kayıt da mı yaptıramayacaksın? Bu gençler bir de daha önce en az bir üniversite bitirmiş olanlar. Cevap verenler kimler dersiniz, benim gibi yaşını başını almış tekrar okumaya karar vermiş grup.
Ne isterlerse önlerine hazır konulsun isteyen bu genç kitlesi ile nereye ulaşmayı hedefliyoruz? Kimse daha önce yapılmışsa Amerika’yı tekrar keşfet sen de baştan yap demiyor. Ama bir kayıt parası yatırmak için bile “imdat” diye koca harflerle yazmak nedir? Alışveriş sitelerinde “şak” diye yapıyorsun ama ödemeyi, orada sorun olmuyor.
İstemeden mi okuyorsunuz? O zaman okuma, zorla değil, herkes üniversite bitirecek diye bir zorunluluk yok. Zaten böyle bitirince de bir şey olunduğu yok. Seven okusun, isteyen okusun, çaba gösteren okusun. Ama içim de acımıyor değil. Sorgulayan, araştıran, çözüm üreten gençlik gitmiş, onun yerine “armut piş ağzıma düş” cüler gelmiş. Zaten bu kadar yoğun facebook gruplarından, ya da daha ilk gün whatsapp grubu yok mu diye ortalıklarda dolaşanlardan anlamalıydım.
Belki sizler okurken bizim yetiştirdiğimiz gençler böyle değil diye düşüneceksiniz ama bilin ki Türkiye’de bu gençlik çoğunluk ve giderek de çoğalmakta. Ver elini 2023….
02 Ekim 2017